گذران زندگی این را به من آموخت  که آدم ها معمولا چیزهایی را از دست می دهند  که از داشتنش مطمئن هستند...  - تی اس الیوت

وﻗﺘﯽ ﺑﻪ - ﮔﺬﺷﺘﻪ - ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدم از - ﺣﺎل - ﻣﯽ روم

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که، ترازو بر می داری می افتی به جان دوست داشتنت . انـدازه مـی گـیـری ! حسـاب و کـتـاب مـی کـنـی ! مقـایـسـه مـی کـنـی ! و خدا نـکـنـد حسـاب و کـتـابـت بـرسـد بـه آنـجـا کـه زیـادتر دوستش داشته ای ، کـه زیـادتـر گذشـتـه ای ، که زیـادتـر بـخـشـیـده ای ، به قـدر یـک ذره ، یک ثانیه حتی ! درست از همان جاست که توقع آغاز می شود و توقع آغاز همه ی رنج هایی است که ما می بریم…

گاهی آدم می ماند بین بودن یا نبودن ؛  به رفتن که فکر می کنی  اتفاقی می افتد که منصرف می شوی،  می خواهی بمانی  رفتاری می بینی که انگار باید بروی..!  و این بلاتکلیفی  خودش کلــــــی جـــــــهنم است ...

آرام سرجایم نشسته بودم  اما حسابش از دستم در رفت  روزهایی که خودم را  تنها گذاشتم و رفتم سراغ تنهایی دیگران!  چقدر به خودم توجه بدهکارم....