گریه کردم اشک بردلم مرحم نشد. ناله کردم ذره ای ازدردهایم کم نشد. درگلستان بوی گل بسیار بوییدم ولی. ازهزاران گل گل همچون توپیدایم نشد

تو اینقدر با دلم خوبی که  من از هر کسی سیرم  یه روز از من جدا باشی  من از دلتنگیت میمیرم!

هـمـیـشـه نـبــایـــد حـــــرف زد ؛ گـاه بـایــد سـکــوت کــرد  حـــرف دل  کــه گـفـتـنــی نـیـســت ! بــایـــد آدمــش بـاشــد کـسـی کـه بـا یـک نـگــاه کــردن بـه چـشـمــت تـا تــه بـغـضــت را بـفـهـمــد ... !